مهمترین مرحله از اتصال مکانیکی برش صحیح فیبر می باشد. اغلب کیت های اتصال مکانیکی یک کلیور ارزان که شبیه دستگاه منگنه می باشد همراه خود دارند.
در حالی که این کلیور می تواند نتایج قابل قبولی تولید کند، کار با آن نیاز به مقداری تمرین و استفاده مستمر دارد. این مطلب را می توان برای تمام کلیور های دستی ارزان بیان کرد. انتخاب بهتر، کلیورهای گرانتر که برای اتصال فیوژن استفاده می شوند می باشد. این کلیور خیلی گران است اما هزینه ی آن به سرعت با عملکرد بالاتر پرداخت و جبران خواهد شد. داشتن میکروسکوپی با توانایی بررسی انتهای فیبر بعد از برش جهت تعیین کیفیت و بررسی اتصال مفید می باشد. در اینجا نمونه هایی از برش های خوب و بد نشان داده شده است.
فرایند اتصال مکانیکی
آماده سازی فیبر و کابل دراین روش مطابق روش اتصال فیوژن می باشد.
آماده سازی کابل ها برای اتصال
مقدار مناسبی از روکش را ( معمولا 2-3 متر ) برای اتصال و پوشاندن بافر تیوب ها و فیبر ها در بسته اتصال جدا کنید و همچنین مقدار مناسبی از الیاف دور آن را برای چسباندن و بستن باقی بگذارید. مواد مسدود کننده آب را با استفاده از پاک کننده های مناسب تمیز کنید.
بافر تیوب ها را جهت نمایان شدن فیبر ها برای اتصال حذف کنید. به طور کلی بسته های اتصال به یک متر بافر تیوب درون بسته و یک متر فیبر درون سینی اتصال نیاز دارند. تمام مواد مسدود کننده آب را تمیز کنید.
این فرایند در تمام اتصالات مشابه می باشد: لخت کردن، تمیز کردن و برش هر فیبر باید بادقت قبل از لخت شدن برای اتصال تمیز شود. هنگامی که آماده اتصال یک فیبر می باشید، پوشش بافر آن را برای نمایان شدن طول مناسبی از فیبر لخت جدا کنید. فیبر را با دستمال مرطوب مناسب تمیز کنید. فیبر را با استفاده از روش متناسب با کلیور مورد استفاده برش بزنید.
متصل کردناولین فیبر را درون اتصال مکانیکی قرار دهید. بیشتر اتصالات با محدودیت عمق قرار گیری فیبر با پوشش بافر در آن طراحی شده اند. در صورت نگه داشتن فیبر ها به طور جداگانه آنها را در مکان خود محکم نمایید. قابل ذکر است که اتصالات FiberLok هر دو فیبر را یکجا نگه می دارند. همچنین این مراحل را برای فیبر دوم تکرار نمایید.
بهینه سازی اتصالات با استفاده از VFLگاهی اوقات شما می توانید با کمی خارج کردن فیبر به طور آهسته، کمی چرخش آن و وارد کردن دوباره فیبر، اتلاف اتصال مکانیکی را بهبود ببخشید. اگر انتهای فیبر های متصل شده قابل مشاهده باشند VFL به خوبی کار می کند.
VFL را به درون فیبر بتابانید و اتلاف نور را دراتصال مشاهده کنید. ( تصویر سمت چپ ) فیبر را به اندازه 1-2 میلی متر بیرون بکشید. ( حدود 1.16 اینچ ) فیبر را کمی بچرخانید و دوباره وارد کنید و تا زمانی که نور به حداقل برسد به تلاش خود ادامه دهید و نور را مشاهده کنید. (تصویر سمت راست) فیبر را در مکان خود توسط کریمپ کردن ثابت نمایید.
مفصل های اتصالبعد از اتصال فیبر ها، آنها در یک سینی اتصال قرار خواهند گرفت، بعد از آن در یک مفصل اتصال قرار می گیرند. مفصل های خارجی برای جلوگیری از صدمات ناشی از رطوبت به اتصالات به دقت مهر و موم خواهند شد. در محیط کاربردی، تعدادی از پچ پنل ها مقرراتی برای اتصالات در پشت خود دارند که موجب ذخیره سازی آنها به طور ساده می شود.
آزمایش کردناتصالات می توانند جهت ایجاد کابل هایی با طول بلند توسط اتصال بخش های متعدد کابل استفاده شوند. بعد از اتصال، تنها راه برای آزمایش آن تست OTDR می باشد. زمانی که دستگاه OTDR خطاهای جهت دار داشته باشد، آزمایش ممکن است از هر دو جهت نیاز باشد و میانگین گرفته شود. به طور کلی، کابل های الحاق شده طولانی با یک OTDR تست می شوند و اثرات برای مستند سازی درمورد بازسازی حفظ می شود. از دقت فاصله OTDR به عنوان یک محدودیت برای تست کابل های کوتاه در محیط، آگاه باشید.