خیلی از شبکه ها بدون کابل در حالت بی سیم کار می کنند. شبکه های LAN بی سیم از امواج رادیویی با فرکانس بالا، پرتوهای نور مادون قرمز یا لیزر ها برای ارتباط بین ایستگاه های کاری، سرور ها، هاب ها و غیره استفاده می کنند. هر ایستگاه کاری و فایل سرور در شبکه بی سیم چند نوع فرستنده و گیرنده/ آنتن برای ارسال و دریافت اطلاعات دارد. انتقال اطلاعات بین فرستنده و گیرنده در صورت وجود ارتباط فیزیکی بین آنها صورت می گیرد. برای فواصل طولانی تر، ارتباطات بی سیم می توانند از طریق فناوری تلفن همراه، انتقال مایکروویو یا ماهواره انجام شوند.
شبکه های بیسیم برای اتصال لپ تاپ ها، دستگاه های قابل حمل یا کامپیوتر های از راه دور به شبکه های LAN بسیار مناسب می باشند. همچنین در ساختمان های قدیمی که کابل کشی در آنها مشکل و غیر ممکن می باشد استفاده از شبکه های بی سیم مفید می باشد. دو نوع خیلی معمول از ارتباطات مادون قرمز که در مدارس مورد استفاده قرار می گیرد، broadcast دید خطی و پراکنده می باشد. ارتباطات دید خطی به این معنی است که نباید خط مستقیم بین ایستگاه کاری و فرستنده و گیرنده مسدود باشد. اگر کسی در زمان وجود یک انتقال در مسیر خط مستقیم قدم بزند، ممکن است اطلاعات نیاز به ارسال مجدد داشته باشد. این نوع از انسداد می تواند موجب کاهش سرعت شبکه های بی سیم شود. ارتباطات مادون قرمز پراکنده، پراکندگی انتقالات مادون قرمز به بیرون در جهات مختلف می باشد که از دیوار ها و سقف ها تا زمان برخورد به گیرنده منعکس می شود. ارتباطات شبکه با لیزر در واقع همان شبکه مادون قرمز خط مستقیم می باشد.

استاندارد ها و سرعت های وایرلس
معاهده Wi-Fi یک سازمان غیراتفاعی جهانی می باشد که برای تخمین استاندارد ها و قابلیت همکاری برای شبکه های بی سیم کمک می کند. شبکه های بی سیم اغلب به عنوان Wi-Fi (wireless-fidelity) نامیده می شوند. استاندارد های اصلی Wi-Fi(IEEE802.11) در سال 1997 تصویب شد. از آن زمان بسیاری از تغییرات پدید آمدند. ( که این تغییرات همچنان ادامه دارد.) شبکه های Wi-Fi از پروتکل اترنت استفاده می کنند.
Typical Range | ||
---|---|---|
802.11a | 54 Mbps | 150 feet |
802.11b | 11 Mbps | 300 feet |
802.11g | 54 Mbps | 300 feet |
802.11n | 100 Mbps | 300+ feet |
امنیت وایرلس
شبکه های بی سیم بیشتر مستعد استفاده غیر مجاز نسبت به شبکه های کابلی هستند. شبکه های بی سیم از امواج رادیویی برای ارتباط با اجزای دیگر استفاده می کنند. بزرگترین آسیب پذیری شبکه این است که ماشین های سرکش می توانند در ارتباطات امواج رادیویی استراق سمع کنند. اطلاعات منتقل شده رمزنگاری نشده می توانند از طریق یک شخص سوم مانیتور شوند که با ابزار مناسب ( دانلود رایگان ) می تواند به سرعت به کل شبکه شما دسترسی داشته باشد و رمز های عبور با ارزش را از سرور های محلی و سرویس های آنلاین بدزدد. همچنین اطلاعات را تغییر دهد یا نابود کند یا حتی به اطلاعات شخصی و محرمانه ذخیره شده در سرور شبکه شما دسترسی پیدا کند. برای به حداقل رساندن این احتمال، تمام نقاط دسترسی جدید و دستگاه ها، گزینه هایی برای رمزگذاری انتقالات تنظیم می کنند. این روش رمز گذاری هنوز هم به عنوان ابزار مورد استفاده توسط هکر ها ی مخرب در حال تحول می باشد. بنابراین همیشه از قویترین رمز گذاری در نقاط دسترسی و دستگاه های اتصال خود استفاده کنید.
نکات مورد توجه در رمز گذاری:هنگام نوشتن با رمز گذاری WEP ( دسترسی محافظت شده سیمی )، رمز ها به آسانی با ابزار رایگان گردش در اینترنت هک می شوند. WPA و WPA2 ( نسخه های دسترسی محافظ های WiFi 1 و 2 ) در حفاظت از اطلاعات خیلی بهتر است. اما استفاده از رمزهای عبور یا عبارات عبور ضعیف در زمان فعال سازی این رمزگذاری ممکن است موجب هک شدن آسان آنها شود. اگر شما از WEP استفاده می کنید باید در زمان استفاده از پسوورد های حساس یا سایر اطلاعات مهم بسیار مراقب باشید.
سه روش اساسی برای حفاظت شبکه از استفاده بی سیم غیر مجاز استفاده می شود. در زمان راه اندازی نقاط دسترسی بی سیم شبکه خود از هر کدام از روش های زیر یا تمام آنها استفاده نمایید:
قویترین رمزگذاری پشتیبانی شده توسط دستگاه هایی که می خواهید به شبکه متصل کنید را فعال کنید. از کلمات عبور قوی استفاده کنید ( رمز عبور قوی به طور کلی شامل نمادها، اعداد، حروف مخلوط با طول حداقل 14 کاراکتر می باشد).
از یک روتر بی سیم استفاده کنید که تمام اتصال بی سیم را در یک زیر شبکه مستقل از شبکه خصوصی اولیه جای می دهد. با این کار شبکه داده خصوصی شما از ترافیک اینترنت عبوری از آن محافظت می شود.
هر نقطه دسترسی یک شناسه SSID دارد که به صورت خودکار بین دستگاه های کلاینت به دلیل پیدا کردن نقاط دسترسی broadcast می شود. با غیر فعال کردن این ویژگی نرم افزار استاندارد کلاینت قادر به دیدن نقاط دسترسی نخواهد بود. اما ماشین هایی که استراق سمع می کنند به راحتی می توانند این نقاط دسترسی را پیدا کنند. بنابراین، SSID پنهان به تنهایی کاری بیش از خارج از دید نگه داشتن اسم نقاط دسترسی برای کاربران بی سیم موقت انجام می دهد.