EPON مبتنی بر اترنت IEEE802.3 می باشد که برای پشتیبانی از اتصالات نقطه به چند نقطه ( P2MP ) اصلاح شده است و ترافیک اترنت را به صورت طبیعی انتقال می دهد و تمام ویژگی های اترنت را به طور کامل پشتیبانی می کند. GPON یک پروتکل انتقال است که از طرف ITU-T معرفی شده است و در جایی که خدمات اترنت با رابط های اترنت دستگاه OLT و ONT سازگار باشد و در طول یک ساختار فریم همزمان مخالف از انتها به انتها حمل شود استفاده می شود.
تطیبق فریم بندی / سرویس:
لایه همگرایی انتقال GPON ( GTC ) مسئول نقشه برداری رابط های خدمات خاص ( مانند اترنت ) در چارچوب خدمات اگنوستیک معمول می باشد.
فریم های اترنت با روش ترکیب داده های GTC ( GEM ) با هم ترکیب می شوند که یک فرمت مانند GFO دارد. ( حاصل از روش قاب کلی ITU G.2401 ) فریم های GEM به نوبه ی خود در یک SONT/SDH شبیه فریم GTC محصور می شوند ( در هر دو جهت Upstream و Downstream ) که همزمان هر 125 μsec در طول PON منتقل می شوند.
در مقابل EPON فریم های اترنت را به طور طبیعی در PON با هیچ تغییری یا تغییراتی بدون نیاز به تطبیق اضافی و ترکیب با یکدیگر حمل می کند.
از آنجا که PON در حالت طبیعی P2MP است، OLT باید قادر به شناسایی و برقراری ارتباط با هر ONT باشد. EPON از یک ID لینک منطقی ( LLID ) منحصر به فرد برای آدرس یک ONT استفاده می کند . علاوه براین VLAN-ID ها برای آدرس دهی بیشتر به منظور ارائه سرویس های مبتنی بر VLAN استفاده می شوند. در مسیر Downstream، OLT به LLID جهت توضیحات فریم برای شناسایی ONT مقصد متصل می شود. در GPON یک یا چند حامل ترافیک ( T-CONT ) بین OLT و ONT ایجاد می شوند. این T-CONT برای شبیه سازی اتصال مجازی نقطه به نقطه بین OLT و ONT و پس از آن مالتیپلکسینگ TDM پهنای باند Downstream بین T-CONT ها اجازه می دهد. در هر T-CONT می تواند port ID های چندگانه برای شناسایی پورت های ONT در یک سیگنال ONT وجود داشته باشد.
GPON دارای 2.448 گیگابیت در ثانیه در جهت downstream و 1.24416 گیگابیت در ثانیه در جهت upstream می باشد. در حالی که EPON در هر دو حالت 1.25 گیگابیت در ثانیه ( 1.0 گیگابیت بر ثانیه قبل از کدگذاری 8B / 10B ) دارد. در عمل باید هر دو جهت PON در نظر گرفته شود. هر پروتکل PON سر هدر خود را در هر دو جهت معرفی می کند. به طور کلی PON در عمل تابعی از ترکیب پروتکل و بازده برنامه ریزی می باشد. در مسیر downstream، میزان سر هدر پروتکل باید بسیار ناچیز باشد. در جهت Upstream کل سر هدر برنامه ریزی در EPON بین 2.92 درصد و 9.67 درصد است. به عبارت دیگر، بازده EPON از 90.33 درصد تا 97.08 درصد در مقایسه با لینک نقطه به نقطه GBE می باشد. در مسیر Downstream، بازده EPON از 97.13 درصد به 98.92 درصد از بهره وری لینک 1GbE نقطه به نقطه می رسد. درحالی که GPON در حالت GEM می تواند به 95 درصد بهره وری از پهنای باند قابل استفاده دست یابد. لازم به ذکر است که به صورت اختیاری، EPON می تواند در آنچه که به طور معمول حالت توربو نامیده می شود، عمل کند. با حالت توربو، نرخ داده EPON در Downstream دوبرابر می شود ( 2.5 Gbps ). بنابراین توان پهنای باند در مقایسه با GPON امکان پذیر می شود.