توسعه اینترنت فیبر نوری برای خدماتی مانند 5G و خودروی خودران بهجهت شبکه زیرساخت متناسب با پروژه اینترنت فیبر نوری اجرا خواهد شد.
توسعه ارتباطات ثابت مبتنی بر فیبر نوری در پاسخ به این سوال که آیا شبکه زیرساخت ارتباطی کشور میتواند توان عملیاتی (تروپوت) شبکه جدید فیبر نوری را حمل کند بیان کرد.
شبکه ارتباطات ثابت شامل چندین بخش است که یکی از آنها شبکه دسترسی از محل کاربر تا اولین نقطه تجمع یک اپراتور امتداد دارد، بهعنوان مثال در شبکه ثابت ADSL، شبکه دسترسی از پریز تلفن منزل کاربر تا کافوهای مرکز مخابراتی معمولاً در فاصله کمتر از یک کیلومتر تا محل اقامت کاربر نصب میگردد. این قسمت از شبکه به لست مایل یا شبکه دسترسی اطلاق میگردد که اکنون بهصورت سیم مسی در اختیار شرکت مخابرات است.
شبکه مربوط به کافوهای مخابراتی تا مرکز مخابراتی و از مرکز مخابرات تا نقطه تجمیع و در آن شهر میباشد که این بخش در اختیار اپراتورها است.
در پروژه توسعه شبکه ارتباطات ثابت مبتنی بر فیبر نوری اولین برنامهای که در دست اجرا است توسعه شبکه دسترسی در درجه اول تلاش قرار دارد که یک شهر رینگ فیبر نوری ایجاد کند تا 500 متری مشترک تجهیزات اکتیو شبکه فیبر را نصب نماید.
پساز این مرحله میتواند از ظرفیت فعلی شبکه مخابرات استفاده کند و برای دسترسی کاربر در لست مایل سرویس را از طریق تبدیل کابلهای مسی به کافوی نوری روی همان بستر قبلی ارائه کند که به آن سرویس VDSL میگویند.
یک شرکت تازهوارد که قصد ایجاد شبکه را دارد میتواند از قسمت لست مایل به صورتی فیبر اجرا کند و کل سرویس را بهصورت FTTH در اختیار کاربر قرار دهد.
فیبر میتواند بهصورت فیبر هوایی با کمک توانیر یا بهصورت فیبر زمینی به کمک شهرداری اجرا شود حالت سوم هم امکان اتصال شبکه فیبر به ایستگاه رادیویی است که بخشی از این شبکه با سرویس FWA تامین میشود.
برای برقراری ارتباط بین استانها در شبکه فیبر نوری باید از طریق امکانات و ظرفیت شبکه زیرساخت تامین گردد که در پاسخ به این سوال که با توجه به ظرفیتی که برای شبکه دسترسی اینترنت فیبر نوری پیشبینیشده آیا شبکه زیرساخت توانایی تروپورت(توان عملیاتی) شبکه جدید را حمل کند؟ بله ما در این سند پیشبینیهای لازم را داریم و تاکیدمان آنست که شبکه ارتباطات زیرساخت باید توسعه لازم را برای پروژهها انجام دهد.
امکان اتصال آنتنهای BTS به شبکه فیبر مهیا گردیده که اکنون عمده این ظرفیت روی فرکانس رادیویی است و با توجه به ظرفیت محدوده فرکانس وقتی ترافیک BTS بالا رود ظرفیت لازم فراهم نمیگردد و مشکلات و اختلال در شبکه اینترنت ایجاد میکند. درحالیکه فیبر این محدودیتها را ندارد.
در شبکه 5G سه ویژگی سرعت، اطمینان و تاخیر مدنظر است که هر کدام به یک کاربر بازمیگردد بهعنوان مثال خودروی خودران در کشور با استفاده از 5G و 6G ویژگی میزان تاخیر، عنصر بسیار مهمی است که زمان برای نشانگرهایی که در خیابان وجود خواهد داشت تا آن خودرو بتواند آنها را شناسایی کرده و در درجه اهمیت بالا قرار دارد و هیچ ارتباطی بهجز ارتباطات فیبر نمیتواند این قابلیت را ایجاد نماید و توسعه شبکه فیبر نوری فقط بر روی شبکه ارتباطات ثابت نیست و آن برای کل توسعه ارتباطات کشور ضروری است.
زمانیکه کاربری میخواهد فیلمی را بارگذاری کند سرعت دانلود هرچقدر باشد بازهم با محدودیت آپلود مواجهاند زیرا فناوری ADSL به دلیل ماهیت سیمی بودن خود محدودیت بارگذاری دارد و سرعتی زیر دو مگابیت به کاربر میدهد درحالیکه اگر شبکه در لست مایل را از کافو مسی به کافو نوری تغییر دهیم مودم کاربر VDSL می شود این سرعت به ده مگابیت میرسد اگر در لست مایل بهسرعت FTTH برود دیگر محدودیتی برای آپلود نخواهیم داشت.
از دیگر مزایای توسعه شبکه فیبرنوری افزایش سرویسهای باکیفیت با سرعت خوب است که هیچوقت در شبکه سیار امکان تضمین کیفیت بهخاطر ماهیت شبکه وجود ندارد چرا که این شبکه از انتشار امواج استفاده میکند و انتشار امواج یک پدیده تصادفی است. هیچوقت نمیشود تضمین کرد که حتماً فلان سرعت و فلان کیفیت به مشتری داده میشود اما در شبکه ثابت اینطور نیست و اپراتور میتواند کاملاً یک سرویس تضمینشده و ضمانت شده را به مشتریان ارائه دهد.
خبرگزاری مهر