فناوری اتصال بین دیتاسنتر (data center interconnect technology) برای اتصال بین دو یا چند دیتا سنتر که در حد فواصل مختلف وجود دارند ( فواصل کوتاه، متوسط و بلند) مورد استفاده قرار می گیرد و جا به جایی داده بین دو دیتا سنتر را ممکن می سازد.
در سالهای اخیر دیتا سنترها گسترش و توسعه زیادی پیدا کرده اند. حدود 7500 دیتا سنتر در دنیا در حال حاضر در سطح جهانی به کاربران خدمات رسانی می کنند که از این تعداد 2600 عدد از آنها در 20 شهر بزرگ دنیا جا دارند. در حال حاضر در جهانی که صفحات وب و کلوود هر روز توسعه پیدا می کند دسترسی به دیتا می تواند بسیار چالش بر انگیز باشد.
دیتا سنترها به صورت ایزوله مورد استفاده قرار نمی گیرند و باید در ارتباط با یکدیگر دیتا و محتوای گوناگون را بین خود رد و بدل کرده و از یکدیگر پشتیبانی کنند. روابط بین دیتا سنتر ها که در فواصل مختلف با یکدیگر قرار دارند از طریق Datacenter interconnection بر قرار می گردد. موثرترین فناوری DCI با نام high-speed packet-optical connectivity شناخته می شود که بر بستر فیبر نوری قابل اجرا می باشد.
با برقراری ارتباط سریع و قابل اطمینان بین دیتا سنترهای مجزا انتقال و به اشتراک گذاری دیتا و پیشرفت و به انجام رساندن بسیاری از امور به سادگی انجام می گیرد.
بسیاری از مشاغل مختلف که از مرکز داده بزرگی بهره می برند از این فناوری به منظور انتقال دیتا بین دیتا سنتر های خود استفاده می کنند. برخی دیگر که نیازی به زیر ساخت های بزرگ ندارند از طریق اتصال به دیتا سنتر شرکای خود یا اپراتور ها این اتصال را انجام داده و سعی می کنند بسیاری از ایرادات شبکه های خود را از این طریق حل و فصل کنند.
اما یکی از پر کاربرد ترین استفاده های فناوری DCI جمع آوری منابع برای گسترش ظرفیت دیتا سنتر بر اساس تقاضای کاربران می باشد.
چالش های پیش روی اتصال دیتا سنترها به یکدیگر
در زمان اجرای این فناوری پنج چالش پیش روی مجریان خواهد بود که در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت:
- فاصله: کاربردهای DCI از نظر وسعت و اندازه بسیار گسترده است. دیتا سنتر هایی که احتیاج به برقراری ارتباط دارند می توانند داخل محوطه مترو باشند، حدود یک کشور را شامل گردند و یا کل جهان را پوشش دهند. مسلماً ارسال بیشترین میزان دیتا به طولانی ترین فواصل با بهترین کیفیت چالش بسیار بزرگی است. مخصوصا اگر این واقعیت را در نظر بگیرید که اگر دو دیتا سنتر از یکدیگر دور باشند، امکان بروز تاخیر هست. انتخاب کوتاه ترین مسیر، طراحی درست شبکه و بکارگیری بهترین تجهیزات شبکه از جمله عواملی است که بر میزان تاخیر تاثیر دارد. خوشبختانه، امروزه رابط های فیبر نوری را می توان طوری برنامه ریزی کرد که در سناریوهای مختلف از آنها به صورت بهینه بهره برداری کرد.
- ظرفیت: دیتا سنتر وظیفه ذخیره سازی و ارائه اطلاعات مورد نیاز کاربران را دارد. حجم اطلاعات ورودی و خروجی دیتا سنتر می تواند از چند صد گیگابیت تا ترابایت متغییر باشد. برای مدیریت کردن این حجم اطلاعات، تجهیزات شبکه باید بتوانند ارتباط پرظرفیت و قابل اتکایی ایجاد کنند که با ترافیک های مختلف بتواند این حجم داده را جا به جا کند. استفاده از ظرفیت فیبر نوری در چند سال گذشته باعث شده تا بسیاری از شرکت ها بتوانند خدمات جا به جایی اطلاعات با ظرفیت 100 گیگابیت را برای فواصل مختلف ارائه دهند و این نشان از کارایی فناوری DCI دارد.
- امنیت: اطلاعات زیادی در دیتا سنتر ها ذخیره خواهند شد که بسیار حساس و محرمانه هستند. تراکنش های مالی، اطلاعات شخصی افراد، و اطلاعاتی از این دست از جمله اطلاعات محرمانه هستند. در نتیجه، ارتباطات دیتا سنتر ها باید ایمن، قابل اتکا و حتی کد گذاری شده باشد به طوری که از درز اطلاعات به شدت جلوگیری گردد. قوانین محکمی برای دسترسی به اطلاعات کد گذاری شده وجود دارد که برای محافظت از اطلاعات اعمال می گردد.
- Operations: انجام امور به صورت دستی زمانبر، خسته کننده و پر از اشتباه انسانی خواهد بود. استفاده از اتوماسیون باعث می شود امور با سرعت بیشتری انجام شود و از اشتباهات انسانی نیز جلوگیری گردد چرا که با این شیوه بسیاری از امور به صورت خودکار انجام خواهد گرفت. در این شرایط باید ارتباط بین دو دیتاسنتر با سرعت خوب و به صورت دائم برقرار باشد.
- هزینه: ورودی و خروجی اطلاعات از طریق دیتا سنتر مخصوصا اگر حجم آن در سال حدود 30 CAGR باشد باید با کمترین هزینه صورت بگیرد.
.png){kind=logo}
